Ο Αμαρυνθιακός μετά από 33 χρόνια επέστρεψε στον θρόνο του πρωταθλητή της Α’ Ε.Π.Σ.Ε και μέσω της διαδικασίας των μπαράζ ανόδου Γ’ Εθνικής πήρε το εισιτήριο προς την τρίτη τι τάξει εθνική κατηγορία για την νέα χρονιά.

Με πίστη στο πλάνο μεθοδικότητα και με σωστό προγραμματισμό κατάφερε μέσα σε 5 χρόνια από την επιστροφή του στην Α’ Ε.Π.Σ.Ε να κερδίσει δίκαια την φετινή χρονιά τον τίτλο και συνάμα την άνοδο προς την Γ’ Εθνική. Με μια στιβαρή διοίκηση όλα αυτά τα χρόνια και έχοντας δίπλα τους τον χρηματοδότη του συλλόγου Χρήστο Σουλάκο ο Αμαρυνθιακός με σωστά προσεκτικά μελετημένα και γοργά βήματα έφτασε προς την κορυφή.

Ο Αμαρυνθιακός πέρυσι έφτασε κοντά στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιε μιας και ο ΑΟΝ.Αρτάκης κατέκτησε το πρωτάθλημα και έτσι άφησε την ομάδα από την Αμάρυνθο με άδεια χέρια, όμως την φετινή χρονιά ξεκίνησε από θέση ισχύος όσον αφορά την κούρσα του πρωταθλητή έχοντας τον Ταμυναϊκό ως έτερο διεκδικητή τίτλου.

Έτσι δημιουργήθηκε ένα ισχυρό και ποιοτικό ρόστερ προκειμένου να φτάσει στον στόχο για το λόγου το αληθές στην ομάδα του Αμαρυνθιακού ήρθαν οι Σιαράπης, Ζουλιώτης, Τόρρα, Σεινταράσι, Μήτρου, Κολιόπουλος, Χαλιώτης και μαζί με τους ποδοσφαιριστές που είχαν παραμείνει στο ρόστερ τους Μπαλαμπάνη, Φαλαγγίτη, Τσολάκο, Κοτρογιάννη, Βεσέλι και μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά και με προπονητή τον Δημήτρη Βαλκάνο που εκτός από καλό ποδόσφαιρο που έπαιζε έπαιρνε και τους 3 βαθμούς.

Ο Αμαρυνθιακός ουσιαστικά είχε τελειώσει την υπόθεση τίτλο από τον Δεκέμβριο με την συμπλήρωση του 1/3 στο πρωτάθλημα με την διαφορά από τις άλλες ομάδες να είναι εμφανές. Σε πολλά παιχνίδια ήταν καταιγιστικός φτάνοντας σε άνετες και ευρείες νίκες όπως εκτός έδρας 0-6 επί της Προποντίδας και 0-7 επί του Σταυρού και πολλές φορές κυνικός εντός έδρας νίκη με 2-1 επί της Ιστιαίας.

Η ομάδα από την Αμάρυνθο όμως δεν συνέχισε με τον Δημήτρη Βαλκάνο στην τεχνική ηγεσία και έτσι μετά την ήττα από τον Ταμυναϊκό και την μέτρια εμφάνιση παρότι κέρδισε τον Απόλλων Ερέτριας ήρθε η λύση της συνεργασίας μαζί του και την θέση του ανέλαβε ο Γιάννης Καρβέλης που την περσινή χρονιά είχε κάνει νταμπλ και είχε πάρει και την άνοδο για την Γ’ εθνική.

Ο Αμαρυνθιακός με τον Καρβέλη στον πάγκο έφτασε πολύ κοντά στο να πάρει την πρόκριση για τον τελικό κυπέλλου Εύβοιας όπου έπεσε μαχώμενος στα ημιτελικά από την Αρτάκη και μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος όπου σήκωσε την κούπα, ρίχτηκε στην μεγάλη μάχη των μπαράζ ανόδου Γ’ Εθνικής.

Σε μια διαδικασία όπου ο Αμαρυνθιακός είχε να αντιμετωπίσει την Θήβα, τον Πανναυπλιακό Ηρακλή, τον Απόλλων Ευπαλίου, το Λουτράκι και το Κερατσίνι. Ο Αμαρυνθιακός κατάφερε να φτάσει στην μεγάλη άνοδο προς την Γ’εθνική αφού κατάφερε να κόψει πρώτος το νήμα και να τερματίσει πρώτος στο ειδικό πρωτάθλημα, το μεγάλο διπλό εκτός έδρας την πρώτοτελευταια αγωνιστική επί του Λουτρακίου ήταν που χάρισε τελικά την μεγάλη άνοδο προς τις εθνικές κατηγορίες.

Η νέα χρονιά θα βρει τον Αμαρυνθιακό στην Γ’εθνική μετά από πολλά χρόνια και σε μια εθνική κατηγορία στην οποία δεν θέλει να γίνει περαστικός η ασανσέρ αλλά να καθιερωθεί σε αυτή. Ο Αμαρυνθιακός θα είναι αλλαγμένος σε πρόσωπα όσον αφορά στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής αφού κάποιοι που βοήθησαν την ομάδα να φτάσει έως την άνοδο δεν θα συνεχίσουν και θα χρειαστεί να γίνουν προσθήκες με ποδοσφαιριστές με εμπειρία από τις εθνικές κατηγορίες προκειμένου να μπορεί να αντεπεξέλθει το βάρος της κατηγορίας.

Το επιθετικό βάρος για τον Αμαρυνθιακό σήκωσαν οι Τόρρα, Μήτρου, Σεινταράσι, Μώρος.

Το αγωνιστικό κουπί με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην χρονιά σήκωσαν οι Φαλαγγίτης, Τόρρα, Σιαράπης, Σεινταράσι, Τσολάκος.

Ο Αμαρυνθιακός στο πρωτάθλημα της Α’ Ε.Π.Σ.Ε στέφθηκε πρωταθλητής καθώς συγκέντρωσε 82 βαθμούς με απολογισμό 27 νίκες 1 ισοπαλία 2 ήττες και γκολ 112-14.
Στα μπαράζ ανόδου τερμάτισε στην 1η θέση του ομίλου καθώς συγκέντρωσε 13 βαθμούς.