Β. Τσώκος (ποδοσφαιριστής Αγ. Αθανάσιου): Ποιοι είναι αυτοί που μας στερούν αυτό που αγαπάμε;

Ο ποδοσφαιριστής του Αγίου Αθανασίου Βασίλης Τσώκος μας απέστειλε το παρακάτω κείμενο, με το οποίο θέλησε να μοιραστεί τις σκέψεις του. Το “Δ & Α” δημοσιεύει την συγκεκριμένη επιστολή, τονίζοντας παράλληλα ότι θα δημοσιεύσει την άποψη οποιουδήποτε θεωρήσει ότι θίγεται από το εξιστόρηση που ακολουθεί.

Η επιστολή του Β. Τσώκου

Μερικές φορές αναρωτιέμαι ποια η σχέση του αθλητισμού με την εκμετάλλευση. Οι απαντήσεις πολλές καθώς θύμα δεν έχω πέσει μόνο εγώ. Υπάρχουν πολλοί αθλητές που έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης.

Η διαφορά είναι ότι εγώ θέλω να μοιραστώ με τους αναγνώστες σας την δική μου εμπειρία. Το 2015 έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία με την ομάδα ΑΟ Αγίου Αθανασίου, μου προτάθηκε μια συνεργασία από την οποία εγώ έλαβα 2 χρηματικές δόσεις των 200 ευρώ για όλη την αγωνιστική περίοδο.

Φανταστείτε ότι την περίοδο εκείνη έκανα μια τεράστια προσπάθεια όντας μόλις 22 χρόνων, και με τεράστιο ρίσκο κατάφερα να δημιουργήσω την δική μου επιχείρηση. Το ποδόσφαιρο για μένα ήταν το σημαντικότερο χόμπι. Άξιο αναφοράς είναι ότι εκείνη την αγωνιστική περίοδο αγωνίστηκα σε όλους τους αγώνες της ομάδας πληρώνοντας ανθρώπους για να καλύψουν την απουσία μου από την επιχείρηση μου και ρισκάροντας να καταστρέψω ότι έχτισα με τόσο κόπο.

Ευτυχώς επαγγελματικά όλα πήγαν καλά. Την αγωνιστική περίοδο 2016 – 2017 συνέχισα την συνεργασία μου με τον ΑΟ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ μόνο που αυτή τη φορά ήμουν πιο φιλικός προς τον σύλλογο αφού τους ανέφερα ότι θα αγωνιστώ αφιλοκερδώς την συγκεκριμένη χρονιά ενώ υπήρχαν ομάδες οι οποίες ενδιαφέρονταν για μένα με υπογραφή συμβολαίου και χρηματικές αποδοχές.

Επειδή όμως δεν είδα ποτέ το ποδόσφαιρο επαγγελματικά κι επειδή οι προθέσεις μου για το ποδόσφαιρο ήταν αγνές, συνέχισα σαν εραστής του αθλήματος. Την χρονιά εκείνη λοιπόν αγωνίστηκα με πάθος για την επιτυχία της ομάδας. Η κατάρα όμως για έναν αθλητή είναι ο τραυματισμός.

Δυστυχώς την χρονιά εκείνη τραυματίστηκα πολύ σοβαρά αφού δέχτηκα ένα πολύ σκληρό μαρκάρισμα σε αγώνα της ομάδας από αντίπαλο παίχτη, σπάζοντας μου το πόδι σε δύο σημεία (κνήμη – περόνη). Υποβλήθηκα σε 4 χειρουργικές επεμβάσεις αφού ο τραυματισμός ήταν τόσο σοβαρός που κινδύνευσα μέχρι και να χάσω το πόδι μου. Το κόστος των επεμβάσεων όλο δικό μου.

Τα έξοδα της επιχείρησης μου; Αυξάνονταν αφού έπρεπε να απασχολώ περισσοτερο κόσμο. Η ομάδα του Αγίου Αθανασίου; ΑΠΟΥΣΑ. Δεν με βοήθησε κάνεις κι όλοι σφύριζαν αδιάφορα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για μένα και για κάθε αθλητή. Ακόμη και εχθροί μου ήρθαν στο νοσοκομείο όπου νοσηλευομουν για να μάθουν νέα μου, να δουν τι κάνω. Γιατί όλοι πέρα από τις διαφορές που μπορεί να υπάρχουν, έχουμε και την ανθρώπινη πλευρά μας. Κανείς δε θέλει το κακό του άλλου.

Τελικά ο ΑΟ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ πως ακριβώς με αντιμετώπισε; Θα αφήσω εσάς τους αναγνώστες να αναρωτηθείτε όπως αναρωτιέμαι κι εγώ. Αν ενδιαφέρθηκαν για μένα κάποιοι που με θεωρούσαν εχθρό τους, τότε ο ΑΟ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ πως με αντιμετώπισε; Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος. Όπως προανέφερα το ποδόσφαιρο για μενα είναι πολύ σημαντικό.

Αφού λοιπόν ο τραυματισμός αποκαταστάθηκε, ήθελα να συνεχίσω να παίζω σε κάποια άλλη ομάδα ώντας πληγωμένος κι απογοητευμένος από τον ΑΟ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ. Έτσι λοιπόν ζήτησα από το συμβούλιο του συλλόγου το δελτίο μου κι εξέφρασα την επιθυμία μου να αποχωρήσω από την ομάδα του Αγίου Αθανασίου.

Η απάντηση τους αρνητική. Χωρίς να με δεσμεύει κάποιο συμβόλαιο μαζί τους, μου απάντησαν ότι το δελτίο μου δεν μου το παραχωρούν.

Και τελικά επανέρχομαι στην αρχή του άρθρου μου.

Μας εκμεταλλεύονται; Ποιοι είναι αυτοί που μας στερούν αυτό που αγαπάμε;

Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για το μέλλον ενός αθλητή που δεν πήρε τίποτα απ’αυτούς αλλά αντιθέτως τους έδωσε πάρα πολλά;

Με ειλικρινή σεβασμό προς ολους..

Βασίλης Τσώκος!