«𝞟𝞞𝞓𝞞𝞢𝞥𝞐𝞘𝞠𝞞 𝞢𝞖𝞛𝞐𝞘𝞜𝞔𝞘, 𝞜𝞐 𝞛𝞟𝞐𝞘𝞜𝞔𝞘𝞢 𝞢𝞣𝞞 𝞦𝞔𝞘𝞠𝞞𝞤𝞠𝞒𝞔𝞘𝞞 𝞒𝞘𝞐 𝞙𝞐𝞠𝞙𝞘𝞜𝞞 𝞙𝞐𝞘 𝞜❜ 𝞞𝞜𝞔𝞘𝞠𝞔𝞤𝞔𝞢𝞐𝞘 𝞣𝞖𝞜 𝞔𝞟𝞘𝞢𝞣𝞠𝞞𝞥𝞖 𝞢𝞞𝞤».
Να γεννάς και να το σκέφτεσαι…
Να μπαίνεις στο χειρουργείο ώστε να αφαιρέσεις τον καρκίνο και να το ονειρεύεσαι…
Να ακούς το όνομά σου στη Λεωφόρο και να ανατριχιάζεις…
Η Στέλλα, όπως και χιλιάδες άλλες κοπέλες, δεν παίζουν απλά ποδόσφαιρο αλλά ζουν για το ποδόσφαιρο…
«Όταν το άκουσα ρώτησα τον γιατρό αν θα μπορέσω να ζήσω γιατί έχω έχω και ένα μικρό παιδί. Σίγουρα βάζεις διάφορα στο μυαλό σου.
Ήταν μια δύσκολη στιγμή για μένα όταν τον περασμένο Μάη, όταν τελειώσαμε τις υποχρεώσεις με την ομάδα, ήθελα να κάνω έναν τυπικό έλεγχο γυναικολογικό. Τότε η γιατρός μου ψηλάφισε κάτι το εξέτασα περαιτέρω και φάνηκε ότι ήταν μια κακοήθεια. Άρχισα να κλαίω, δεν το πίστευα, πίστευα μέχρι τελευταία στιγμή ότι ο γιατρός έχει κάνει λάθος στην εξέταση.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μου είπαν ότι πρέπει να κάνω χειρουργείο και ήρθα αντιμέτωπη με μια σκληρή πραγματικότητα αλλά το πάλεψα μέχρι τέλους και τώρα είναι όλα καλά»
«Ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο, δεν πήγα γιατί πίστευα ότι μπορώ να το διαχειριστώ. Η αναμονή ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση. Έπαιρνα δύναμη από τους ανθρώπους μου, από τον Χάρη. Όταν τελικά έγινε το χειρουργείο το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν πόσες μέρες χρειάζομαι για να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο»
«Παίξαμε και πέρυσι στη φιέστα, σκόραρα 4 γκολ και ήταν ό,τι καλύτερο. Είχαν έρθει και οι οργανωμένοι του Παναθηναϊκού και μας είδαν. Το όνομά μου το φώναζαν από τα μεγάφωνα… ελπίζω να παίξουμε στη γεμάτη Λεωφόρο. Ο Παναθηναϊκός για μένα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν δημιουργήθηκε η ομάδα στη Γ’ Εθνική σκέφτηκα μόνο τον Παναθηναϊκό τον έβαλα πάνω από την Στέλλα και πήγα για να φτάσουμε την ομάδα εκεί που ανήκει στην Α’ Εθνική».
Κατάθεση ψυχής από την πρώτη σκόρερ της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού, Στέλλας Ντζανή, για τη μάχη της με τον καρκίνο, αλλά και το όνειρό της να αγωνιστεί σε μία γεμάτη Λεωφόρο.
Οι πραγματικοί Survivors