*Σημ. συντάκτη: Ξεκινώντας να γράψω αυτό το κείμενο η συναισθηματική φόρτιση ήταν  πολύ μεγάλη γιατί έπρεπε να γράψω για ένα πολύ σπουδαίο άνθρωπο, ποδοσφαιριστή, οικογενειάρχη και πατέρα…  Έπρεπε να γράψω, για τον κορυφαίο σέντερ-φορ που φόρεσε την φανέλα του Ελλήσποντου Νέας Λαμψάκου τον μοναδικό και αξεπέραστο Μιλτιάδη Σιώκα!  ΄΄…τον δικό μας Μίλτο΄΄  όπως τον ξέραμε εμείς οι Λαμψακιώτες και που πλέον, εντελώς ξαφνικά, μας ΄΄άφησε΄΄ και μετακόμισε στην ΄΄γειτονιά των αγγέλων΄΄!

Στο μπαράζ του Μαντουδίου, μετά την νίκη επί των Ωρεών ο Μίλτος Σιώκας (πάνω, τελευταίος δεξιά χωρίς φανέλα).

“Φέραμε μεγάλο γκολτζη” είπε στον Σταυρο Παπασωτηρίου προπονητή της ομάδας, ο τότε πρόεδρος του Ελλήσποντου Δημητρης Καραβασίλης, για τον Μίλτο Σιώκα, που είχε αγωνιστεί στο Μοσχάτο και στα ΄΄Πράσινα Πουλιά΄΄ (πολύ γνωστές ομάδες του Πειραιά).

Ο Μίλτος ήρθε και έδεσε αμέσως σε όλα με την κουλτούρα του χωριού, με την προσφυγιά την αγάπη για την ομάδα, αλλά και την δίψα να παίξει μπάλα και να αγωνιστεί για πρώτη φορά Α’ ΕΠΣΕ, ήταν η περίοδος 1980-1981.

Ο Μίλτος Σιώκας είχε απαράμιλλη τεχνική κατάρτιση και φυσική δύναμη ψηλός, δυνατός, εκρηκτικός και ο σωματότυπός του,  για αυτόν που ήξερε πως να βάλει το κορμί του, την κατάλληλη στιγμή, ήταν ένα σπουδαίο προτέρημα.

Ο Μίλτος Σιώκας (πάνω δευτερος από δεξιά) δίπλα στον μεγάλο αμυντικό της ομάδας Σπύρο Τσονιχάκη

Αυτό που έκανε τον Μίλτο να ξεχωρίζει ήταν το σουτ του, μιά πραγματική οβίδα, κάτι που έτρεμαν όλοι οι τερματοφύλακες, τα φάουλ του, επίσης, έξω από την περιοχή ήταν΄΄…μισό γκολ΄΄! Εκεί ΄΄ήρθε και έδεσε΄΄ η συνεργασία του, με τον μετέπειτα κουμπάρο του, τον θρυλικό ″ΕΣΤΕΡΧΑΖΙ”, Μανώλη Βογιατζή, ενώ μαζί με τον “ΚΟΥΜΠΙΛΙΑ” Βασίλη Παντζαρίδη, συγκροτούσαν μιά επιθετική τριπλέτα,  που ΄΄…έκανε παπάδες΄΄, στην επίθεση του Ελλήσποντου.

Η χρονιά εκείνη, τελείωσε πανηγυρικά για τον Ελλήσποντο, που πήρε την άνοδο σε αγώνα μπαράζ, στο γήπεδο του Μαντουδίου, με αντίπαλο την ομάδα των Ωρεών, με το Μίλτο να είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας και από τους ακρογωνιαίους λίθους της ανόδου για πρώτη φορά στη Α’ ΕΠΣΕ.

Αγωνίσθηκε για δύο χρόνια στο Αφράτι, αλλά και στον ΑΠΚΟ Δροσιάς, με απόλυτη, επιτυχία επίσης! Η αγάπη του όμως για την ομάδα τηνς Ν. Λαμψάκου, δεν μπορούσε να τον κρατήσει μακρυά της, ξαναγύρισε στο Ελλήσποντο και τον βοήθησε να αναγεννηθεί αγωνιζόμενος ξανά στην Γ’ ΕΠΣΕ με  προπονητή τον Σταύρο Παπασωτηρίου και πάλι, αλλά και πρόεδρο τον παλιό του συμπαίχτη τον Γιάννη Χατζηπαυλίδη (Λαμπρούκο) σταμάτησε την ενεργό δράση, πατώντας τα 40 έχοντας καταγράψει μία αξιοθαύμαστη πορεία με την φανέλα του Ελλήσποντου, με μυθικό σήμα στο στήθος τον Φρίξο και την Έλλη.

Ο Μίλτος Σιώκας Γενικός Αρχηγός του Ελλήσποντου 1994-1995

Δεν έφυγε ποτέ κοντά από την ομάδα, διατέλεσε αρκετές φορές μέλος του Δ.Σ και Γενικός Αρχηγός την περίοδο 1994-1995 με προπονητή τον αείμνηστο Γιώργο Λέων…

Πανηγύρια στο Μπαράζ του Μαντουδίου μετά την νίκη επί των Ωρεων με πλάτη ο Μίλτος Σιώκας στα χέρια ο Αντώνης Κολιόπουλος.

Ο Μίλτος Σιώκας δεν θα ξεχαστεί από κανέναν που πάτησε το γήπεδο στις ΄΄Αλυκές Κοπανά΄΄ και αγωνίσθηκε με την φανέλα του Ελλήσποντου.

Πλέον θα παίζει μπάλα σέντερ-φορ στην ΄΄γειτονιά των αγγέλων΄΄ και θα φωνάζει, και εκεί πάντα, την αγαπημένη του φράση “…μαστοράκι την μπάλα στρωτά” εκεί που έχει συμπαίχτες και άλλους μεγάλους και αλησμόνητους παίκτες του Ελλήσποντου τον Μιχάλη Χρήστου τον Γιώργο Λέων κ.ά….

Καλό ταξίδι Μιλτάρα, καλό παράδεισο φίλε ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει , κουράγιο και δύναμη στην σύζυγο  σου και στα παιδιά σου Αντώνη και Αποστόλη.

Συλλυπητήρια στην οικογένεια του Ελλήσποντου…

Διαβάστε Επίσης...