Ήταν 4 Μαΐου 1949 όταν το αεροπλάνο που μετέφερε την Τορίνο προσέκρουσε στον λόφο Σουπέργκα και από το δυστύχημα δεν επιβίωσε κανείς. Ήταν το μεγαλύτερο αεροπορικό δυστύχημα, στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς δεν επέζησε κανείς από τους επιβαίνοντες στο αεροσκάφος!

Sport, Football, 1949, A postcard showing some of those Torino footballers killed in the air crash at Turin, carrying the team back to Turin from Lisbon, Portugal, 4th May 1949, Eighteen of the team perished in the crash when the plane hit a wall, Despite the Italian season not yet finished, Torino still managed to win the 1949 Italian Championship, so carrying on the success of the club that had been champions 1943, 1946, 1947, 1948 (Photo by Bob Thomas/Popperfoto via Getty Images/Getty Images)

Η «Granada», η μεγάλη Τορίνο της δεκαετίας του ’40, ήταν μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης και η πιο ισχυρή δύναμη στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Η Τορίνο όδευσε στην κατάκτηση ενός πέμπτου πρωταθλήματος μέσα στην δεκαετία που «έτρεχε», έχοντας προβάδισμα τεσσάρων βαθμών από την Ίντερ και έξι από τη Μίλαν με τέσσερις αγωνιστικές να απομένουν. Τα ευρωπαϊκά Κύπελλα εκείνη την εποχή δεν ήταν ακόμα μορφοποιημένα, για αυτό οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης έδιναν φιλικά μεταξύ τους, με διάφορες αφορμές.

Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, στις 3 Μαΐου του 1949, είχε συμμετάσχει η «Grande Torino», στη Λισαβόνα. Εκεί αντιμετώπισε τη Μπενφίκα σε αγώνα προς τιμήν του Φρανσίσκο Φερνάντεζ που αποχωρούσε από την ενεργό δράση. Κατά την επιστροφή της αποστολής στο Τορίνο, το αεροπλάνο, τύπου Fiat G-212, της εταιρείας Avio Linee Italiane (θυγατρική της FIAT), έπεσε σε ομίχλη λίγο προτού προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Τορίνου και προσέκρουσε στον λόφο Σουπέργκα, που υψώνεται στα νότια της πόλης και συνετρίβη.
Από τους 31 επιβαίνοντες (4 μέλη του πληρώματος, 3 δημοσιογράφοι, 18 ποδοσφαιριστές, 6 παράγοντες και μέλη του τεχνικού επιτελείου) κανείς δεν επέζησε. Ανάμεσα στους νεκρούς συμπεριλαμβάνονταν σπουδαία ονόματα του ιταλικού ποδοσφαίρου της εποχής εκείνης, όπως οι διεθνείς Βαλέριο Μπατσικαλούπο, Βαλεντίνο Ματσόλα (πατέρας του μετέπειτα σπουδαίου μέσου της Ίντερ Σάντρο Ματσόλα), Άλντο Μπαλαρίν και Ρούμπενς Φαντίνι. Μόνο δύο ποδοσφαιριστές φάνηκαν τυχεροί, καθώς δεν ταξίδεψαν στη Λισαβώνα: ο Σάουρο Τομά, που ήταν τραυματίας και ο Λουίτζι Τζουλιάνο (προπονητής του Αιγάλεω την περίοδο 1966-1967), που δεν πρόλαβε να βγάλει διαβατήριο.

Η Ίντερ και η Μίλαν, που διεκδικούσαν τον τίτλο, ζήτησαν το πρωτάθλημα να κατακυρωθεί στην Τορίνο. Η ομοσπονδία διαφώνησε και στους τέσσερεις εναπομείναντες αγώνες, η αποδεκατισμένη Τορίνο χρησιμοποίησε υποχρεωτικά την ομάδα των νέων. Το ίδιο έκαναν και οι αντίπαλοί της σε ένδειξη σεβασμού. Όσοι παρατάχθηκαν στο γήπεδο για λογαριασμό της «Γκρανάτα» μπορεί να κέρδισαν και τους τέσσερις αγώνες και να ανακηρύχθηκαν πανηγυρικά πρωταθλητές Ιταλίας, αλλά δεν ξανάγιναν ποτέ η μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του ’40… Η Τορίνο, έγινε η πρώτη ομάδα που διαλύθηκε ουσιαστικά σε ένα μεγάλο αεροπορικό δυστύχημα…

*από το τελευταίο παιχνίδι της πολύ μεγάλης τότε Τορίνο, πριν από την τραγωδία στην Superga:

*έτσι περιγράφηκε η τραγωδία:

*πηγή στοιχείων: ONSprots.gr