Εκτός λειτουργίας ουσιαστικά τέθηκε ο ΑΟ Χαλκίς, μετά την απόφαση των μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος για αποχή από τις προπονήσεις.

Σε μία παρόμοια κατάσταση βρίσκεται, εδώ και καιρό, και η διοίκηση της ομάδας που δεν προτίθεται να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε υποχρέωση έχει. Η διοίκηση Μίλερ ουσιαστικά δεν υπάρχει και είναι απορίας άξιο πως …τα κατάφερε να απαξιώσει τον εαυτό της σε τόσο σύντομο διάστημα, με τον Βαλάντη Μπλέτσα να έχει απομείνει ουσιαστικά μόνος του και τον Μίλερ να παραμένει άφαντος.

Και ενώ ήδη βρίσκονται όλα τα μέλη του Δ.Σ. με μία επιστολή παραίτησης στο χέρι, θέλουν ταυτόχρονα η Γ.Σ. της Παρασκευής να τους δώσει …άφεση αμαρτιών, απαλλάσσοντας τους από κάθε ευθύνη. Είναι μία κίνηση που δεν προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση καθώς τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά και γίνεται προσπάθεια να φορτώσουν τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει στο επόμενο διοικητικό σχήμα, αν υπάρξει. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί όμως ότι ούτε η διοίκηση Μίλερ έδωσε στην δημοσιότητα το παραμικρό στοιχείο για την περιβόητη λαχειοφόρο, που – ποιος ξέρεις – αν τελικά ολοκληρώθηκε, ποιοι ήταν οι νικητές, αν δόθηκε το αυτοκίνητο και κυρίως τι συμφωνία έγινε με την διαφημιστική εταιρία που την προωθούσε και πόσα χρήματα κατέληξε στα ταμεία και των δύο διοργανωτών.

Βλέποντας όλα αυτά και έπειτα από την αρνητική εξέλιξη στην προσπάθεια Παπακωνσταντίνου, οι ποδοσφαιριστές, με την υποστήριξη του τεχνικού επιτελείου, ανακοίνωσαν την αποχή από τις προπονήσεις μέχρι την Γ.Σ. της Παρασκευής και αναλόγως τις εξελίξεις αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο τις πλήρους αποχής από οποιαδήποτε δραστηριότητα.

Η ανακοίνωση των ποδοσφαιριστών   

“Με αφορμή τις αρνητικές εξελίξεις στο διοικητικό κομμάτι της ομάδος οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές αποφάσισαν ότι λόγω των βιοποριστικών προβλημάτων  που αντιμετωπίζουν (αναγκαιότητες σπίτια ,διατροφή, οδοιπορικά) θα απέχουν από τις προπονήσεις έως την Παρασκευή όταν και θα πραγματοποιηθεί η γενική συνέλευση όπου θα εμφανιστούν σύσσωμοι σε αυτή. 

Ανάλογα με το αποτέλεσμα της γενικής συνέλευσης θα καθοριστεί και η συνέχεια η μη των αγωνιστικών υποχρεώσεων.

Η λέξη υπομονή κατάντησε αηδία”.

Διαβάστε Επίσης...